جوانان شهر شیران دلاور-خمینی شهر سده

مرحوم حاج سیّد علینقی (فیض الإسلام) فرزندآقا سیّد محمّد فرزند حاج آقا سیّد مهدی امام جمعه سده (رحمهماالله تعالی) در سال 1283 در سده  متولّد گردید، مرحوم پدرش آقا سیّد محمّد در سال هزار و دویست و هشتاد و هشت هجری در سده اصفهان بدنیا آمد، و روز دوشنبه نهم ماه ربیع الثانی سال هزار و سیصد و پنجاه و پنج دنیا را بدرود گفت و در مقابر آل امام جمعه نزدیک فرزندش مرحوم آقا سیّد غیاث الدّین(برادر مرحوم حاج سیّد علینقی) دفن گردید.

آقا سیّد محمّد (رحمه الله) به علم و عمل و تقوی و صفات پسندیده مشهور بود، و در مدّت عمر هیچکس از او کوچکترین رنجشی پیدا نکرد، و چون در اصفهان علوم دینی را فرا گرفت دوره زندگانی خود را درسده  به تبلیغ دین مقدّس اسلام و مذهب شریف جعفری بسر رساند، و برای جلوگیری از یاغیهائی که از حدود و مقررات اسلام تجاوز کرده به مال و جان و ناموس مردم دست درازی می نمودند، لباس جنگ پوشیده پیشرو اهالی گشته به طرد آنان موفق گردید، مرحوم مادرش حیات سلطان دختر شیخ فاضل آقا ملاّ محمّد صادق ابن ملاّ آقا بابا سدهی اصفهانی در شب جمعه هفتم ماه محرّم سال یکهزار و دویست و نود و پنج هجری در سده بدنیا آمد و در روز چهارشنبه سلخ ماه جمادی الاولی سال هزار و سیصد و سی و شش برحمت ایزدی پیوست و در تخت فولاد اصفهان در جوار مرحوم شیخ مرتضی ریزی دفن گردیده است.

حیات سلطان دارای زهد وتقوی از علم و دانش بهره مند بود، به طوری که مرحوم آقا سیّد غیاث الدّین مقدّمات علوم دینیّه را از آن مرحومه یاد گرفته بود.

مرحوم برادرش آقا سیّد غیاث الدّین عصر پنجشنبه ماه ذی الحجه هزار و سیصد و یازده هجری در سده اصفهان بدنیا آمد و در شب پنجشنبه دوازدهم ربیع الاوّل هزار و سیصد و چهل و نه از دنیا رحلت نمود. و در مقابر آل امام جمعه ( در زاویه مسجد جامع ) سده دفن گردید.

آقا سیّد غیاث الدّین (غفره الله ) تمام دوره زندگانی را در اصفهان و تهران و مشهد مقدّس رضوی و نجف اشرف به تحصیل و تدریس علوم شرعیّه و نشر احکام دین مقدّس اسلام و مذهب شریف جعفری اشتغال داشت و برای هدایت مردم در مجالس بزرگ که در شهرهای ایران منعقد می شد در بالای منبر نطقها و خطابه های علمی و دینی ایراد می نمود که همه شنوندگان از سخنرانی او محظوظ می شدند.« اللهم اغفر لحیّنا و میّتنا و شاهدنا و غآئبنا، ذکرنا و انثانا، صغیرنا و کبیرنا، و الحقنا باولیآئک الصالحین محمّد و اله الطیّبین الطّاهرین.»

آقا سیّد علینقی (ضاعف الله قدره و اعظم فی الاسلام اجره) در دوران کودکی مقدّمات علوم دینیّه را نزد برادرش آقا سید غیاث الدین (رحمه الله) فرا گرفت و پس از آن با مساعدت وی از اصفهان به تهران و مشهد مقدّس و نجف اشرف رهسپار گردید، و بهترین ایّام عمر خویش را به فراگیری علوم و احکام دین مقدّس اسلام و مذهب شریف جعفری مشغول بود چنانکه پس از مدّت زمانی کوتاه به تمام علوم عقلیّه و نقلیّه فائق آمده و به کسب درجه اجتهاد از محضر اساتیدی چون مولانا السیّد ابوالحسن الاصفهانیّ (قدس الله سره) و مولانا الشیخ ضیاء الدّین العراقیّ (طیّب الله ثراه) و مولانا الشّیخ محمّد کاظم الشّیرازی (اعلی الله مقامه) و مولانا الحاجّ شیخ علی اکبر النّهاوندی (رحمه الله) و مولانا الحاجّ شیخ عبّاس القمّی (علیه الرّحمه) نائل گشت و در سنه 1352 هجری در نجف اشرف کتاب الافاضات الغرویه فی الاصول الفقهیّه را در دو مجلّد تألیف نمود و پس از بازگشت به تهران به تدریس علوم شرعیّه و نشر احکام مبادرت ورزید، چنانکه پیش از ده سال تمام اوقات شبانه روزی خود را برای تدوین ترجمه و شرح نهج البلاغه بکار برد و این کتاب مختصر و مفید را که شامل خطبه ها، نامه ها، سخنان کوتاه امیرالمومنین (علیه السّلام) است و جامع همه حقائق دین مقدّس اسلام و مذهب شریف جعفری بوده و حاوی همه مسائل علمی، ادبی، دینی، اجتماعی، تاریخی و سیاسی است پس از مراجعه به تمام شروح عربیّ و فارسی ( مانند شرح ابن میثم و ابن ابی الحدید و خوئی و کاشانی و لاهیجانی و قزوینی و دیگر شروح) و کتاب های مشهور در تفسیر و فقه و اخبار و فلسفه و کلام و تاریخ و لغت و رجال در ثلث اوّل شب یکشنبه هشتم ذی القعده سال هزار و سیصد و هفتاد هجری در شش مجلّد آماده ساخت .

مرحوم آقا سیّد علینقی (قدس الله سرّه و ضاعف اجره) پس از اتمام ترجمه و شرح نهج البلاغه، در سنه شهر جمادی الاولی سال هزار و سیصد و هفتاد پنج موفق به تألیف کتاب ترجمه و شرح صحیفه کامله سجّادیّه گردید. صحیفه کامله سجّادیّه را امام زین العابدین و سیّد السّاجدین، سیّدنا و مولانا علّی ابن الحسین صلوات الله علیه و علی آبائه الابرار و ابنائه الائمّه الاطهار انشاء فرموده و فرزند ارجمندش حضرت امام محمّد باقر (علیه السلام) نوشته و امام بحقّ ناطق جعفر ابن محمّد الصّادق (علیه السلام) می شنیده، پدر و مادر من و همه جهانیان بفدای چنین جمعی گردد که نظیر آن را روزگار یاد ندارد که گوینده و نویسنده و شنونده ای اینسان گرد آمده باشند.

این کتاب دارای پنجاه و چهار دعاء است که هر کس از روی اخلاص و با نیّت پاک یکی از آنها را بخواند و در فهم معانی آن اندیشه نماید بی درنگ نور الهی در دل او تابیده متوّجه به خدایتعالی گشته براه سعادت نیکبختی دنیا و آخرت قدم می گذارد.  

این کتاب در بین علماء و بزرگان به انجیل اهل بیت و زبور ال محمّد (علیهم السّلام) ملقب گردیده و همانطور که انجیل عیسی و زبور داود (علیهما السّلام) دو کتاب آسمانی حاوی علوم و حکم بوده صحیفه هم علوم و حکمی را در بر دارد که جهانیان را به سعادت و نیکبختی می رساند.

در بسیاری از اجازات علماء امامیّه (چنانکه محدّث نوری « علیه الرّحمه» در کتاب مستدرک الوسائل بیان کرده:) این کتاب را به اخت القرآن (خواهر قرآن) وصف نموده اند و نهج البلاغه را اخ القرآن (برادر قرآن) گفته اند و همانطور که قرآن کریم را خدایتعالی به زبان حضرت خاتم الانبیاء (صلی الله علیه و آله ) بیان فرموده، نهج البلاغه و صحیفه را هم که سخنان آن از منبع الهی تراوش کرده به زبان مقدّس دو علیّ (علیهماالسّلام) جاری گردانیده است.

لازم به تذکّر است که مؤلف (رَحِمَه الله) در دیباج? ترجمه و شرح صحیف? کامل? سجادیه چنین می نویسد: از یک سال پیش به نوشتن ترجمه و تفسیر قرآن عظیم مشغولم و چون آرزو دارم این کتاب جامعترین ترجمه ها و تفسیرها و در دنیا بی نظیر باشد و تا ممکن است به طوری ساده و روان که همگان (خواصّ و عوامّ) از آن بهره مند گردند، و آن مراجعه به کتب و مطالعه بسیار لازم دارد، از این رو در گوشه ای خزیده جز با کتب فقه و اخبار و تفسیر با کسی انس ندارم، و بدیهی است که اشتغال به یک رشته در بیشتر اوقات شب و روز بدن را کاهیده روح را خسته می گرداند، چنانکه در نهج البلاغه است امیرالمومنین(علیه السّلام) فرموده: انَّ هذِهِ القُلُوبَ تَمَلُّ کَما تَمَلُّ الاَبدانُ فَابتَغُوا لَها طَرائفَ الحِکَمِ ( این دلها « از فکر و اندیش? در یک موضوع » بستوه آمده خسته می شوند « به جهت یکنواخت بودن اجزاء آن با یکدیگر» چنانکه بدنها و تن ها « از خوردن یک خورش و کار یکرنگ  انجام دادن»  بستوه آمده خسته می شوند، پس برای « رفع خستگی» آن دلها حکمتها و دانش های تازه و شگفت آور « که به آنها لذّت و خوشی میبرند مانند سخنان گوناگون پیشوایان دین و دانشمندان» را بطلبید « تا در کسب حکمت و بدست آوردن دانش کوشش داشته خسته نشوید») و چون نمی خواهم در این کار بزرگ خستگی به خود راه دهم بدین جهت در ضمن نوشتن ترجمه و تفسیر قرآن عظیم به نوشتن ترجمه و شرح صحیفه کامله سجادیه ( که از چندی پیش در صدد تنظیم آن بوده ام ) می پردازم، و از آنان که از علم و دانش کم بهره هستند انتظار دارم که آن را با دقّت و تأمّل مطالعه نمایند، زیرا نگارنده همیشه خواهان این نکته هستم که هر مطلب علمی و دینی را طوری بنویسم که خواننده محترم آن را به خوبی در یابد، بنابراین گمان نبرید که این کتاب که به آسانی بدست شما می رسد مانند بیشتر کتابهائی است که در دسترستان است، بلکه اگر اندیشه نمائید می یابید که آن عصار? کتاب های بزرگان علماء امامیه (رَحِمَهُمُ اللهُ) و دیگر دانشمندان است که رنجها برده عمرها صرف نموده تا آنها را نوشته و در دسترس ما قرار داده اند.

پس از آنکه به یاری پروردگار توانا پایان یافت کتاب ترجمه و شرح صحیف? کامل? سجادیه (عَلی مُنشِئِها الافُ السَّلامِ وَ التَّحِیَّه) در پسین روز شنبه پنجم ماه مبارک رمضان سال هزار و سیصد و هفتاد و شش هجری مرحوم آقا سیّد علینقی (رَفَعَ الله قَدرَهُ) بیش از چهارده سال اوقات خود را صرف تألیف و تفسیر کتاب مقدس قرآن عظیم نمود و به دستور ایشان جناب آقای حاج میرزا طاهر خوشنویس تبریزی (وفّقه الله) نوشته، و مؤلف محترم با کمک اهل بیت و فرزندان ارجمندش آن را با نسخ? اصل مطابَقَه و اغلاطش را تصحیح کرده است، تا آنکه بخواست خدای عزَّوجل و یاری او کتاب ترجمه و خلاص? تفسیر قرآن عظیم در پسین روز سه شنبه آخر ماه صفرالمظفّر سال هزار و سیصد و هشتاد و هشت هجری پایان یافت.

پس از آن آقا سیّد علینقی (رِضوانُ الله تَعالی عَلَیه) انگیز? نوشتن کتاب ترجم? خاتون دوسرا را دردیباج? آن کتاب چنین می نویسد: پیش از دوازده سال پیش به درد شکم گرفتار شدم و معالج? اطبّاء سودی نبخشید، برای استشفاء به اتّفاق و همراهی اهل بیت و خانواده به کربلاء مُعَلّی مشرّف شدیم، در آنجا هم سخت مبتلی گشتم، روزی دوستی از زائرین در نجف اشرف من و گروهی را به منزلش دعوت نموده با اینکه رنجور بوده رفتم، در بین گفتگوهای گوناگون یکی از علماء (رَحِمَهُ الله ) که درآن مجلس بوده فرمود: پدرم می گفت: هر گاه حاجت و خواسته ای داری خدای تعالی را به سه بار به نام علیا حضرت زینب کبری (سَلامُ الله عَلَیها) بخوان بی شک و دودلی خدای عزّوجلّ خواسته ات را روا می سازد، از این رو من هم چنین کرده شِفاء و بهبودی بیماریم را از خدای تعالی خواستم، و علاوه بر آن نذر نموده و با پروردگارم عهد و پیمان بسته که اگر از این بیماری بهبودی یافته کتابی در احوال سیّده مُعَظَّمِه (صَلَواتُ الله عَلَیها) بنویسم تا همگان از آن بهره مند گردند، حمد و سپاس خدای جلّ شَأنُهُ را که پس از زمان کوتاهی شفاء یافتم، و از بسیاری اشغال و کارها و نوشتن و چاپ و نشر کتاب ترجمه و خلاص? تفسیر قرآن عظیم به نذر خود وفاء ننمودم تا اینکه چند روز پیش یکی از دخترانم (وَفَّقَها اللهُ تَعالی) مرا آگاه ساخت که به نذرم وفاء ننموده من هم از خدای عزَّ اسمُه توفیق و کمک خواسته به نوشتن آن شروع نمودم، و آن را کتاب ترجمه خاتون دوسرا: سَیِّدتَنا المعصُومَه، زینب الکُبری (اَرواحُنا لِتُرابِ اَقدامِهَا الفِداءُِ) نامیدم.

مرحوم مؤلف (قدّس سرّه) این کتاب را در شب یکشنبه بیست و پنجم ماه صفرالمظفر سال هزار و سیصد و نود و پنج هجری آغاز و در پسین روز جمعه پانزدهم ماه جمادی الاولی سال هزار و سیصدو نود و نه هجری به اتمام رسانید.

پس از آن مرحوم آقا سیّد علینقی (حَشَرَنَا اللهُ تَحتَ لِوائِه وَ وَفَّقَنا لِلمَسیرِ بِضیائِهِ) در شب جمعه چهاردهم جمادی الثانیه هزار و سیصد و نود و نه هجری شروع به تألیف کتاب بنادرالبحار نمود بدین ترتیب که وی بیست و پنج مجلّد کتاب بحار الانوار علّام? عظیم الشأن، آیه الله العظمی، مَولانا محمّد باقر مجلسی (رِضوانُ الله تَعالی عَلَیه) را مدرک و سند قرار داده و خلاص? هر بابی از ابواب هر مجلدی را نوشته و ترجمه و شرح نموده بطوری که مجلد اوّل بنادر البحار که کتاب العقل و العلم و الجهل است را در روز چهارشنبه بیستم شوّال المکرم همان سال به اتمام رسانید.

مرحوم حاج سید علینقی فیض الإسلام (رضی الله عنه) در خلال عمر پر برکت خویش علاوه بر کتب نامبرده ده ها رساله و جزو? دیگر مانند رهبر گمشدگان، پاسخ نام? ازگلی، قفل دهن شیطان، و مسئله رجعت را به رشت? تحریر در آورد و در روز سه شنبه بیست و سوم شعبان المعظم سال 1405 هجری قمری مطابق با 24 اردیبهشت 1364 هجری شمسی از دنیا رحلت نمود و در قطع? 18 بهشت زهرا ردیف 103 شمار? 5 دفن گردیدhttp://allamehfeyzoleslam.com